Let the adventure begin!

Maandag 16 oktober en de tweede stageweek is alweer begonnen! Het werd dus hoog tijd om onze blog eens wat leven in te blazen. We zijn nu ruim anderhalve week op Sardinië en hebben ons al redelijk gesetteld. Zeker de eerste dagen was het wel heel erg wennen aan zowel de omgeving als de Italiaanse mentaliteit. Om een paar voorbeeldjes te noemen:
- Italianen kennen geen speed limits, snelweg betekend zo hard rijden als je auto kan en overige wegen waar je in principe 50 mag rijden is voor de Italianen 80/90.
- Een vriendelijke glimlach van een voorbijganger hoef je niet te verwachten, het Italiaanse gelaat is standaard ingesteld op nors.
- RIJ ALTIJD ALSOF JE OP EEN RACEBAAN RIJDT, doe je dit niet (te langzaam optrekken bij een stoplicht etc.) dan wordt er sowieso naar je getoeterd en wordt het Italiaanse handje in je gezicht gegooid. (Doe je het handje terug naar de Italiaan in kwestie? Dan krijg je een middelvinger terug)
- Afspraak maken? Plan TEN MINSTE zelf een kwartier later, want eerder komen ze niet.
- Niet goed in heuvels rijden met de auto? KOM NIET NAAR SARDINIË.
- Uiteten voor 20:00? Not possible! Want de restaurants gaan niet eerder open..

Maar er waren ook zeker heel veel positieve puntjes. Hier een aantal uitgelicht:
- De weg kwijt? Bijna elke Italiaan wil je wel helpen en loopt een heel stuk (lees: 2 of meer straten) met je mee om de weg te wijzen.
- Blond haar trekt veel (VEEL) bekijks, je voelt je dus nooit onzichtbaar in Italië.
- Kopje koffie in een gezellig cafétje? Je krijgt hier al een geweldige cappuccino voor het magere bedrag van maar €1,20!
- Inparkeren in een krappe parkeerplek? Er staat meteen een Italiaan naast je auto om je te begeleiden.

De eerste paar dagen zijn we Sassari en twee andere plaatsen gaan verkennen. Het landschap is hier echt prachtig! We zijn naar Stintino en Argentiera geweest. In Argentiera staat een verlaten fabriek, hier zijn wij natuurlijk even in rond gaan snuffelen en hebben vooral duiven en hun ontlasting gevonden, geen wilde avonturen beleefd dus.

Dan even terug komend op het feit waarom we hier precies zitten.. Juist STAGE! De eerste stagedag zijn we meteen op een fieldtrip gegaan. Gewapend met een antenne, telescoop, foto camera’s en verrekijkers zijn we opzoek gegaan naar een vale gier waarvan de GPS niks meer uitzendt, ook hebben we meteen een tour gehad door het leefgebied van de gieren. Zo zijn we langs broed- en foerageer gebieden gekomen, hebben we nesten gezien en hebben we vooral heel veel gieren zien rond vliegen. Ook zijn we naar een uitkijkpunt gegaan aan de kust waar we heel mooi zicht hadden op twee gieren die op een nest zaten. Helaas hebben we de gier in kwestie niet meer gevonden, maar hebben we wel een ontzettend mooie en leerzame dag gehad. Dinsdag en woensdag zijn we voornamelijk op de universiteit aan het werk geweest en hebben we heel veel informatie gekregen over het project. Op donderdag zijn we gaan kijken naar een mogelijk nieuwe plek voor een “farm feeding station”. Dit zijn afgezette stukken land waar de boeren hun dode dieren kunnen dumpen als voer voor de gieren. Voor de boeren een goedkope en makkelijke oplossing, voor de gieren een smakelijke hap.

In het weekend hebben we samen met 3 Poolse studenten de La Maddalena eilanden bezocht, heaven on earth! Na een dagje opschieten met de Polen zijn we nu ook op de hoogte van de Poolse delicatessen (bloedsoep, ja hoe verzin je het..) en hebben we hen proberen te overtuigen van het wonder genaamd: drop, helaas werd dit volmondig afgekeurd. Voor de auto was het niet zo’n fantastische beleving aangezien de wegen vooral bestaan uit zandpaden met grote keien en nog grotere kraters, maar.. hij heeft het gelukkig overleefd! For now..