Nuraghi, vino & madenkaasjes
Blijf op de hoogte en volg Sophie Ward & Michelle Gielen
22 November 2017 | Italië, Milis
De Italianen kijken telkens verward en verwonderd op als we een poging tot Italiaans wagen met ons zware Nederlandse accent, dus dat wil nog niet zo.
Als ware leden van Borrelgenootschap GLOBAAL zijn we onlangs met de Erasmus Student Network op bezoek gegaan in het lieflijke Millis, een klein Italiaans dorpje. Hier vonden wij weliswaar niet onze vertrouwde Beaujolais, maar een net zo gezellige Italiaanse variant, de Vino Novello. Voor het magere bedrag van maar 6 euro mochten wij onbeperkt proeven van 14 heerlijke en niet zo heerlijke wijnen. Natuurlijk was er ook een aanbod van heuse Sardijnse specialiteiten, dit moesten we natuurlijk ook proberen! De casu marzu, is een van die echt typische Italiaanse specialiteiten, voor de nieuwsgierige mensen een stukje Wikipedia:
"Casu marzu (Sardijns voor rotte kaas), ook bekend als casu modde, casu cundídu, casu fràzigu of in het Italiaans: formaggio marcio (verrotte kaas), is een Sardijnse ongepasteuriseerde schapenkaas. Het is een kaas die men extreem lang laat rijpen, tot er larven van de kaasvlieg (Piophila casei) in nestelen. De maden zijn kleurloos en meten ongeveer acht millimeter. Ze kunnen echter zeer hoog (tot 15 centimeter) springen, zodat er wel als grap gezegd wordt dat degene die de kaas eet zijn ogen dient te bedekken, want de kaas wordt verkocht en opgediend met de levende maden er nog in."
Nou, dit was natuurlijk een hele happening! Michelle ging eerst, zonder haar gezicht te vertrekken wist ze het madenkaasje te verwerken. Daarna Sophie, die onder dwang (Lees: dronken Michelle hield haar in de houdgreep en probeerde het broodje in haar mond te proppen) het broodje met kaas gevoerd kreeg. Toen de kokhalsneigingen bedwongen waren werd besloten; eens, maar nooit weer!
Wat een avontuur was dat! Het broodje Sardijnse worst ging er beter in, welke natuurlijk werd weggespoeld met een groot glas wijn. Maar al die wijn moet er natuurlijk ook weer een keer uit, en de toiletten liggen nou niet echt voor het oprapen in zo’n dorpje. Laten we zeggen dat we hopen voor de inwoners van het dorp dat het snel gaat regenen.
Tijdens onze stage hebben we de afgelopen tijd veel uurtjes in het kantoor doorgebracht. Maar ook zijn we naar een autopsie geweest van een vale gier! Deze wijfjesgier was in de zee gevonden en daardoor al in flinke staat van ontbinding tijdens de autopsie. Dit deed de lijkengeur in de kleine ruimte niet al te goed. De onderzoekers hebben stukjes van verschillende organen verzameld en over ongeveer een maand weten we de doodsoorzaak! Joepie.
Afgelopen weekend zijn we op avontuur gegaan! Om ook wat culturele activiteiten te ondernemen besloten we een bezoekje te brengen aan Nuraghe: Santu Antine. Nuraghi zijn eeuwenoude torentjes, die ongeveer 3000 jaar voor Christus gebouwd zijn. Men heeft nog steeds geen flauw idee waarom en wat de functie er van was. Des al niet te min was het wel heel mooi! Nadat elk hoekje en elke steen geïnspecteerd was hebben we de omgeving ook nog even verkend en onze tweede boommarter gespot! Al met al een heerlijk avontuurlijk dagje.
Deze week hebben we meegeholpen aan de bouw van een farm feeding station. Een voederstation waar boeren hun karkassen kunnen achterlaten en waar het project door middel van cameravallen de gieren kan observeren tijdens hun voedertijd. We waren beide blij toen we net als de mannen ook even met de grote hamer mochten zwaaien, een klein beetje feministisch zijn wij wel. We kregen die dag ook te horen dat 1 van de recentelijk losgelaten gieren genaamd “Mina” al 3 dagen op dezelfde berg zat. Dus besloten we na het harde werk nog even een ritje te maken richting deze berg om te controleren of ze niet verzwakt of vergiftigd was. Nadat we de hele berg beklommen hadden stond Michelle plots oog in oog met haar, waarna ze (gelukkig) al snel geërgerd wegvloog. Blijkbaar had ze een kadaver van een koe gevonden waar ze wel een paar dagen zoet mee was. Voor Mina goed nieuws, voor onze beenspieren iets minder. Maar helemaal voor niks was het niet, want we hebben nog wel even boven op de berg van het prachtige uitzicht kunnen genieten.
Ciao!
-
22 November 2017 - 13:56
Winnie Bosman:
Wat een super stage hebben jullie toch ! -
18 December 2017 - 19:35
Maria Elisa:
Hoe kunnen jullie zo respectloos spreken over één van de heerlijkste kazen van de wereld! Nog een keer proberen, Sophie en let op dat je met je vingertjes alle weggesprongen maden te pakken krijgt, die zijn nog lekkerder dan de kaas zelf (hihi)!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley